mestré
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « ministerialis » («di service») çou ki dene on mot, avou l’ cawete « -é »; do minme tayon-bodje ki «minisse».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
mestré | mestrés |
mestré omrin
- (no d’ mestî) (Istwere) violoneu u ôte muzicyin ki vneut djouwer po les signeurs, do tins del moyinådje.
- Si dj' esteu l' pitit flot ki same,
Tot vnant djouwter sol boird do pré,
Dlé mi, vos vénrîz fé vosse same
Dji vs hosreu come on vî mestré— Martin Lejeune, "Ombåde" (fråze rifondowe). - Les mestrés tchantént li bassesse des stantche-boû divant l' volté des schîs — Albert Lovegnée (fråze rifondowe).
- Si dj' esteu l' pitit flot ki same,
- (muzike) onk ki fjheut bal a lu tot seu, avou ene vierlete, ou èn årmonica.
- Il ont fwait vni des mestrés po leus noices — Motî Forir (fråze rifondowe).
- On djouwéve tofer çoula, dins les bals, divinltins. Et l’ mestré k’ esteut la, ki djouwéve avou ene vierlete. A èn ôte moumint, i djouwéve avou on violon — Serge Fontaine (fråze rifondowe).
- Li cwér è-n èrî, li djambe sitindowe,
I s’ tinèt pol min, presses po l’ » avant-deus « ,
Et, cwand l’ mestré sone, vola k’ ènnè vont
— Henri Simon.
Ratourneures
candjîParintaedje
candjîSinonimeye
candjî- (djouweu tchanteu del Mîtrinne Ådje): troveu
- (djoueu d' bal): muzicyin, violoneu, djouweu d' danses
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîdjouweu-tchanteu del Moyinådje
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike mestré so Wikipedia