Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « troubadour » (minme sinse) lu-minme do Bodje vî occitan « trobador »

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî

troubadour omrin

singulî pluriyal
troubadour troubadours
  1. (Istwere) mestré des payis di lingaedje d' oc.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  2. (pa stindaedje do sinse) (pa rfrancijhaedje) tolminme mestré.
    • I riya sol martchî des sinnes et des haredjresses,
      Oya dvant Djerådreye les atotes des botresses ;
      Il etinda Hazair, nosse troubadour lidjwès,
      Veya les grands tchapeas des belès cotîresses
      Et l' fameus Sint-Måcrawe avou s' grosse tiesse di bwès !
      Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 115 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

candjî
troubadour
  •   Francès : troubadour (fr)