lurete

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « *lure », dandjreus do tayon-bodje vî francike * « loþr » k' a dné l' francès « leurre » (adon, pol sinse di « tûturon »), avou l’ cawete « -ete » (etimolodjeye nén acertinêye).

Sustantif

singulî	pluriyal
lurete	luretes

lurete femrin

1. (antomeye) pårteye do coir d' ene feme ki prodût l' laecea.
   • Elle a des belès luretes.
2. (ahesse di manaedje) botaye po fé boere les påpåds.

Sinonimeye

• nenè
• sin

Ratournaedjes

pårteye do coir d' ene feme ki prodût l' laecea

• Francès : sein ^(fr)

botaye po fé boere les påpåds

• Francès : biberon ^(fr)

Waitîz eto

Lijhoz l’ årtike lurete so Wikipedia