lurete
Etimolodjeye
candjîBodje « *lure », dandjreus do tayon-bodje vî francike * « loþr » k' a dné l' francès « leurre » (adon, pol sinse di « tûturon »), avou l’ cawete « -ete » (etimolodjeye nén acertinêye).
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
lurete | luretes |
lurete femrin
- (antomeye) pårteye do coir d' ene feme ki prodût l' laecea.
- Elle a des belès luretes.
- (ahesse di manaedje) botaye po fé boere les påpåds.
Sinonimeye
candjîRatournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike lurete so Wikipedia