houre
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do neyerlandès « hoer » (minme sinse)
Prononçaedje
candjîDisfondowes: hoûre, hore.
houre [f.n.]
1. (v.m., sociålmint comifåt) feme ki coûtche avou des omes po aveur des çanses. rl a: harote. F. fille de joie, femme de mauvaise vie, putain.
2. (foclore) sôre di macrale foclorike di Ebem-Emål.
Mots d’ aplacaedje
candjî- cotche ås houres : måjhon k' on-z î trouve des houres. F. bordel. Ny. hoerenkot.
Sinonimeye
candjîPwaire minimom
candjîheure (si singlé)
Sipårdaedje do mot
candjîCoinrece Bijhe Hesbaye, payis d' Måmdey, Vervî, Bouyon.
Ratournaedjes
candjîde=hure
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike houre so Wikipedia