Etimolodjeye

candjî

Bodje arabe « أنقاء » (anqa) (oxhea do bassén).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
hantche hantches

hantche femrin

  1. (antomeye) lådje femrin mousmint e fôme di wayime k' ewalpêye tot l' coir des spales dosk' ås tchiveyes.
    • Ele aveut deus corintenes so ene plantche,
      Mins s' coir a candjî d' noer å blanc :
      Ele a taye, gros stoumak, bele hantche :
      Abeye bén vite, on ptit galant !Martin Lejeune, "Abèye, vite on p’tit galant" (fråze rifondowe).
    • Ses hantches sont vormint,
      Come des ptits bastimints,
      Et les mitchots d' ses bresses
      Sont bén, djel wadjreu,
      Come les cis da Lhôneux,
      K' est pus ptit k' leye d' ene tiesse. Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Po plaire à Nanèsse" (fråze rifondowe).
    • Moussêye d’ine robe di rodje sôye qui lî strindév les hantches, èle avisév ine foû-naturèle vûzion, ad’hindowe dè s’teûlî po s’murer è l’êwe. Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 18.
    • Avou s' mwin a s' dos, i montéve cobén disk' al hantche e l' miloutant Auguste Laloux (fråze rifondowe).
    • C’ est riskeus di n’ pont mete di cingue a blouke ni d’ aburtale, paski vos n’ estoz nén la bén crås et vosse marone pôreut disgriboler d’ vos hantches Arthur Masson.
    • Il esteut moussî avou ene sôre di longue sotane ki pindeut disk’ a ses djnos, et k’ il aveut rapicî a ses hantches avou ene cingue Guillaume Smal.
  2. (mot d’ mangon) hantche d' ene biesse.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ratourneures

candjî
  1. rosti a l’ hantche

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
hantche
rosti a l' hantche