gnot
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje gayel « gnatos » (« gamén »)[1].
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɲɔ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | gnot | gnots |
femrin | gnote | gnotes |
gnot omrin
- pitit boket d’ tchå.
- Dji va mindjî on gnot.
- frut pus ptit k’ els ôtes.
- Les poeres ki dmorént, c’ esteut totès gnotes.
- efant pus ptit k’ els ôtes.
- Ké gnot d’ efant k’ c’ est d’ ça !
- (pa stindaedje do sinse) (afectuweuzmint) gamén, efant, djonne.
- Les gnots rotnut al viss al vass et criyî. — Gabriyel & Gabriyel.
Ratourneures
candjî- èm pitit gnot : djinteye dijhêye po èn efant.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Sipårdaedje do mot
candjîCoinrece Payis d’ Tchålerwè.
Ratournaedjes
candjîpitit boket d’ tchå
- Francès : morceau de viande
Sourdants
candjî- ↑ Dictionnaire de la langue gauloise, p. 181