gargasson
Etimolodjeye
candjîMot-brut « garg » (brut d' avalaedje) avou l’ dobe cawete « -asson »; mot cité dins l’ FEW 4 58b; l' esplikêye « garg′ ås sons » shonne ene fåve etimolodjike.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɡaʀɡasɔ̃/ /ɡaʀɡɔsɔ̃/ /ɡaʀɡɔsã/ /ɡaʀɡɔzɔ̃/ /ɡaʀɡɔzjɔ̃/ /ɡaʀɡoːzjɔ̃/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɡaʀɡasɔ̃/
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
gargasson | gargassons |
gargasson omrin
- (antomeye des biesses) djave (d' oujhea).
- Li poye et l' cok s' ont dispité, et l' cok a råyî l' gargasson al poye. — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- (antomeye) goidje (d' ene djin).
- Si ti n' ti tais nén, dji t' apice på gargasson.
- (pus stroetmint) metowe pårteye del goidje, come li larink u l' tchenåle a l' air.
- farink, gozî.
- Ene pitite fene coûtche di boure, ene ttossu fene di poeret, et rouf ! totafwait e gargasson. — Lucyin Mahin.
- gaviote (tinroxh ki brike foû del goidje des omes).
- ålwete (vwele do palå).
Ratourneures
candjî- stoper l' gargasson : fé taire.
- Vos m' acoidroz ki dj' cåzaxhe come Lumçon (dimorant d' Årvaye); Tossint, ôtmint, mi stopreut l' gargasson. — Pierre-Joseph Dosimont (fråze rifondowe).
- dji t' råye li gargasson u: dji t' apice på (pal) gargasson : Modele:mançaedje.
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjî- (djave d' èn oujhea) : Loukîz a : « djave »
- (goidje d' ene djin) : gargolete, garguete, gargozea, buzea.
- (gozî) : goyî, avala, avaloe
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike gargasson so Wikipedia