Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje di : « feu » + « d’ » + « li ».

Prononçaedje

candjî
 

Sustantif

candjî

feu d’ li omrin (pl. feus d’ li)

  1. plante des cortis, po gårni, avou des grandès fleurs di sacwantès coleurs, mins ki c’ est les blankes les pus rlomêyes, e sincieus latén Lilium spp.
    • Tchaeke såjhon n' a t ele nén s' cortedje?
      Di minmès fleurs avå les tchamps?
      Li feu d’ li li minme frisse nivaye?
      Li clawson li minme fene sinteur?Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Eco todis", tome 34, p. 131 (fråze rifondowe).
    • Oh ! Dj' inméve d' î viker, dji contéve î mori !
      Djeriant d' aveur so m' fosse ene pougnêye di fetchires
      Bén puvite k' ene corone di rôzes ou di feu d’ li ! Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), Li ponne dè gård di bwès, p. 147 (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. ossu blanc k’ on feu d’ li
  2. ossu påle k’ on feu d’ li

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

candjî
feu d’ li