Etimolodjeye

candjî

Shûte des mots : «  » + « s’ » + « tchet »

Vierbire

candjî

fé s’ tchet

  1. (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « di ») fé do må, espweter (!!! a-z aveuri).
    • Li måleur, c’ est k’ l’ ivier e-st a l’ ouxh, al craeye di l’ ouxh – on traite aiwisse ivier k’ on n’ kinoxhe cåzu pus nole ôte et ki fwait s’ tchet des pôvriteus ossu rade et co mî k’ èn ôte, - èn ivier di moudreus… Arthur Xhignesse, « Boule-di-Gôme », 1912, p.7 (fråze rifondowe).
    • C' est paski l' vicåreye n' est måy k' ene coûsse ås çanses ;
      Ci-cial saetche so s' molén, cila cwirt a fé s’ tchet. Louis Lagauche, "L' inmant", Å neûr payîs dè l’ hoye, (1947), p. 130 (fråze rifondowe).

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant

Ratournaedjes

candjî
fé s’ tchet