djermale
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « gemellus » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /d͡ʒɛʀ.ˈmal/ /d͡ʒɛʀ.ˈmɛl/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒɛʀ.ˈmal/
- Ricepeures : djer·male
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
djermale | djermales |
djermale femrin
- deus efants k’ ont vnou å monde eshonne, del minme mame.
- Leus deus efants, c’ est ene djermale.
- Ele s’ a-st acoûtchî d’ ene djermale.
- Mi grand-mere a yeu deus djermales.
- Cwand i fout tins por leye di s’ acoûtchî, i gn aveut ene djermale e s’ vinte. — Lorint Hendschel, Li Djneze (ratournaedje).
- Tchofile aveut dmoré vef, a l’ nexhance di si djermale. — Ernest Benoit.
- Inte ses deus forires, påjhirmint
- Ses forires sont come deus djermales -,
Ttåddilong d’ ene tere de betråles
Ou boirdant ene pîce di frumint,
Ele si stind, s’ alårdjixh ene miete
Padzo les plopes, padzo les sås. — Paul Moureau.
- deus sacwès les minmes (fruts, brikes) sôdêyes eshonne.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Ratourneures
candjî- ene djermale di valets, ene djermale di båsheles deus valets, deus båsheles, sikepyîs eshonne.
- ene djermale di rwè ene båshele et on valet ; minme si ci-cial vént å monde li dierin, il esteut rwaitî come li pus vî.
- djermale di voyescroejhlåde di voyes.
Parintaedje
candjî(minme sourdant etimolodjike)
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîdeus efants k’ ont vnou å monde eshonne
- Francès : paire de jumeaux