djéndjole
Sustantif
candjîdjéndjole femrin
- pitite sacwè ki n' våt nén grand tchoi. rl a: bidon, cacaye. F. chose, bazar, machin, bibelot.
- (mot d' cinse) binete (pitite machine a rowe po såcler inte les royes di petråles)
- éndjole (machine k' on s' dimande comint k' ça toûne, metans: el viole (èn årmoniom ki tournéve tot seu).
- Dins l' cwén asto l' viole Li rwè n' esteut nén m' cuzén Tot conte el djéndjole, C' ît l' pus bea d' mes amuzmints (? tchanté pa B. Dechamps).
Ratourneures
candjî- leyî tourner l' djéndjole leyî ndaler les afwaires, èn nén esse trop stragne. Franwal: ahåyant po: "laisser couler". rl a: aiwe.
- fé ene sacwè al djéndjole al varade, sins zî mete del sogne; rl
a: vinvole. Franwal: ahåyant po: en dilettante, en amateur.
Parintaedje
candjîSipårdaedje do mot
candjîCoinrece walon do Coûtchant.