Alofômes di d(i)-
Plinne cogne Sipotcheye cogne
divwer dvwer

Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « devoir » (minme sinse).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
divwer divwers

divwer omrin

  1. kidujhance k' on s' sint oblidjî d' awè po shuve les rîles di l' oneur.
    • Amour, amour ! A ! Ké mistere !
      Divins totes les coirnetes del tere
      Li moende megne å dvwer si rezoût !Martin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe).
    • Vos n’ mi froz nén candjî d’ idêye ! Dji croe k’ c’ est mi dvwer d’ î raler Henry Matterne (fråze rifondowe).
  2. (mot des scoles) ovraedje k' i fåt fé e s' måjhone, après li scole.

Ratourneures

candjî
  1. dierin dvwer.
    • I n' a rin d' trop. Si Dièw mi d'néve li gråce
      Dè rèscontrer 'ne brave djin qui comprind'reût bin m' cåse,
      Et m' prust'reût kékes-êdants po rimpli m' dièrin d'vwér,
      Dji pôrè lî fé dè mons, ine mèsse so s' cwérp,
      Aveûr on corbiyård, lî fé soner 'ne pwèsèye :
      Qui si-åme ås-ôtès åmes å cîr seûye anoncèye,
      Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "A l'pwète dès incurâbes" (avri 1878), p.55.
  2. fé si dvwer
  3. rinde bon dvwer

Omofoneye possibe

candjî

Ratournaedjes

candjî
divwer