divwer
Plinne cogne | Sipotcheye cogne |
---|---|
divwer | dvwer |
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « devoir » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /di.vwɛːʀ/ /dɛ.vweʀ/ /dy.vwɛːʀ/ /dy.vwaːʀ/ /dɛ.vwaʀ/ /dœ.vwɛːʀ/ /dœ.vwaʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /di.vwɛːʀ/
- Ricepeures : di·vwer
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
divwer | divwers |
divwer omrin
- kidujhance k' on s' sint oblidjî d' awè po shuve les rîles di l' oneur.
- Amour, amour ! A ! Ké mistere !
Divins totes les coirnetes del tere
Li moende megne å dvwer si rezoût !— Martin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe). - Vos n’ mi froz nén candjî d’ idêye ! Dji croe k’ c’ est mi dvwer d’ î raler — Henry Matterne (fråze rifondowe).
- Amour, amour ! A ! Ké mistere !
- (mot des scoles) ovraedje k' i fåt fé e s' måjhone, après li scole.
Ratourneures
candjî- dierin dvwer.
- I n' a rin d' trop. Si Dièw mi d'néve li gråce
Dè rèscontrer 'ne brave djin qui comprind'reût bin m' cåse,
Et m' prust'reût kékes-êdants po rimpli m' dièrin d'vwér,
Dji pôrè lî fé dè mons, ine mèsse so s' cwérp,
Aveûr on corbiyård, lî fé soner 'ne pwèsèye :
Qui si-åme ås-ôtès åmes å cîr seûye anoncèye, — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "A l'pwète dès incurâbes" (avri 1878), p.55.
- I n' a rin d' trop. Si Dièw mi d'néve li gråce
- fé si dvwer
- rinde bon dvwer
Omofoneye possibe
candjî- diveur (viebe)