diåle-volant
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « diåle-volant », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjîLoukîz a : « diåle » et volant.
- Ricepeures : diåle-·vo·lant
Sustantif
candjîdiåle-volant omrin
- (vî mot) (mot des cinsîs) machine po raidjî ås grins.
- C' est des rimimbrances d' imådjes ki rivnèt tot doirmant !
Si vite k' on rdrouve les ouys ele fritchtèt come l' aronde
Et l' djoye s' evole, come li paye d' on diåle-volant. — Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), A ‘n-ancyin payîsan, p. 152 (fråze rifondowe).
- C' est des rimimbrances d' imådjes ki rivnèt tot doirmant !