damabonde
Etimolodjeye
candjîAplacaedje di : «dame» + Abonde, fêye u macrale ki sorleve li poûssire et le fistous.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /da.ma.ˈbɔ̃t/ /da.ma.ˈbɔ̃t͡ʃ/ /da.ma.bõm/ /da.ma.boːm/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /da.ma.ˈbɔ̃t/ aschoûtez lu
- Ricepeures : da·ma·bonde
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
damabonde | damabondes |
damabonde femrin
- (mot d’ meteyo) tournaedje d’ air epoirtant del poûssire et des fenaesses.
- On veya s' elever des damabondes di poûssire — D.T.W.
- Dji fouri cåzu sofokêye pa ene damabonde — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Et vola l' bijhe ki s’ mete a shofler et rashofler, et shofele mu co; mins brosse di gade! pus çk’ ele shofléve, pus ki l’ vî rôlî rihaetchive si capote après lu, tantea ki: nosse damabonde a dvou leyî ouve — Li bijhe et l' solea.
- mouvmint ki toûne todi pus foirt e montant.
- Les moxhes di tchvå, les blancs maltons
Zûnèt tot fjhant des damabondes — Martin Lejeune (fråze rifondowe).
- Les moxhes di tchvå, les blancs maltons
Sinonimeye
candjîstron-d'-pourcea; Loukîz a : « stron-d'-pourcea »; miersipepieuzmint e l’ notule ALW 3.75
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîtoubion d' air Loukîz a : stron-d'-pourcea
- Francès : tourbillon (fr)
Sourdants
candjîsol fêye "dame Abonde": Jean Haust, Vie Wallonne, 11, 104-105 et Bulletin de toponymie et dialectologie 10, 437-439.