Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje di : «dame» + Abonde, fêye u macrale ki sorleve li poûssire et le fistous.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
damabonde damabondes

damabonde femrin

  1. (mot d’ meteyo) tournaedje d’ air epoirtant del poûssire et des fenaesses.
    • On veya s' elever des damabondes di poûssire D.T.W.
    • Dji fouri cåzu sofokêye pa ene damabonde Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Et vola l' bijhe ki s’ mete a shofler et rashofler, et shofele mu co; mins brosse di gade! pus çk’ ele shofléve, pus ki l’ vî rôlî rihaetchive si capote après lu, tantea ki: nosse damabonde a dvou leyî ouve Li bijhe et l' solea.
  2. mouvmint ki toûne todi pus foirt e montant.
    • Les moxhes di tchvå, les blancs maltons
      Zûnèt tot fjhant des damabondes Martin Lejeune (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

stron-d'-pourcea;  Loukîz a : « stron-d'-pourcea »; miersipepieuzmint e l’ notule ALW 3.75

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Coûtchant, w. do Levant

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, C9, C13, O3, R13

Ratournaedjes

candjî
toubion d' air  Loukîz a : stron-d'-pourcea
mouvmint montant et tournant

Sourdants

candjî

sol fêye "dame Abonde": Jean Haust, Vie Wallonne, 11, 104-105 et Bulletin de toponymie et dialectologie 10, 437-439.