cwefeure
Etimolodjeye
candjîDo viebe « cwefer » avou l’ cawete « -eure ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kwɛ.føːʀ/ /kwɛ.ˈfyːʀ/ /kwa.ˈfyːʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kwɛ.føːʀ/
- Ricepeures : cwe·feure
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
cwefeure | cwefeures |
cwefeure femrin
- adjinçnaedje des tchveas.
- Ene cwefeure al nouve môde — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Ele si kiråyèt pa leus cwefeures,
Si l’ abîmèt come si n’ fouxhe rén ;— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.36, “Battaye di Feumme !” (fråze rifondowe).