Loukîz eto : colebî.

Etimolodjeye

candjî

Bodje « coleb- » ‎(« colon ») avou l’ cawete « -ire ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
colebire colebires

colebire femrin

  1. (mot d’ colebeu) plaece k' on-z î aclive des colons.
    • I lait rpoizer s’ colebire, m’ a-t-on dit. Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.21 (fråze rifondowe).
    • Å mitan des waides et des djårdéns, i gn a cial, l' ovroe d' èn årmurî, la, li colebire d' on colebeu ! Paul-Henri Thomsin, "Li vî bleu 2", 1980 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî
plaece la k' on acleve des colons