coignoûle
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « corna » (coine), avou l’ cawete « -oûle »; pitite coine, sorlon li cogne do frut.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kwɛ.ˈɲuːl/ /kɔ.ˈɲuːl/ /ku.ˈɲuːl/
- prononçaedje zero-cnoxheu : Prononçaedje a radjouter
- Ricepeures : coi·gnoûle
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
coignoûle | coignoûles |
coignoûle femrin
- frut do coignoûlî, deus troes cintimetes long, k’ est vete å moes d’ may, pu rodje, pu noer, cwand il est maweur, e moes d’ setimbe, adon foirt bon po fé des djelêyes.
- C’ est del gote ki dj’ a fwait avou les coignoûles ki dj’ a yeu a Djåke l’ anêye passêye.
- biesse djin.
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjî(biesse djin) : Loukîz a : Motyince:dimey doûs/walon
Ortografeyes
candjîRatournaedjes
candjîfrut do coignoûlî
- Francès : cornouille (fr)
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike coignoûle so Wikipedia.