coû
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « curtis », lu-minme do bodje vî grek « χόρτος » (« khórtos ») (coû d' cinse, pu stindêye avou ene måjhone et on corti); rifondaedje peurmint walon, avou (avou fondaedje do R); on wåde li cogne avou R (cour), calkêye do francès, po les sinse "cour do rwè", "cour di djustice", "fé l' cour").
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kuː/ /kuːʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kuː/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
coû | coûs |
coû femrin
- plaece metowe divant ene måjhon, sovint retourêye di meurs.
- Il a passé l' baye del coû, et s' fré l' a shû disk' a sol voye — Paul Gilles (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjî- corti, cotjhea / cortijhea, cotlî / cotelresse
- (minme mot) : cour
- -coû (e-n aplacaedje tîxhon, dins les nos d' plaece)
Mots d’ aplacaedje
candjîMots vijhéns
candjîOmofoneye possibe
candjîPwaire minimom
candjîRatournaedjes
candjîEtimolodjeye
candjîLoukîz a : « cô »
Prononçaedje
candjî- AFE : /kuː/
Sustantif
candjîcoû omrin
- cô.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :