Loukîz eto : -coû, cou, cour, çou.

Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « curtis », lu-minme do bodje vî grek « χόρτος » ‎(« khórtos ») (coû d' cinse, pu stindêye avou ene måjhone et on corti); rifondaedje peurmint walon, avou (avou fondaedje do R); on wåde li cogne avou R (cour), calkêye do francès, po les sinse "cour do rwè", "cour di djustice", "fé l' cour").

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
coû coûs

coû femrin

  1. plaece metowe divant ene måjhon, sovint retourêye di meurs.
    • Il a passé l' baye del coû, et s' fré l' a shû disk' a sol voye Paul Gilles (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Mots vijhéns

candjî

Omofoneye possibe

candjî

Pwaire minimom

candjî

Ratournaedjes

candjî
retourêye plaece divant ene måjhon

Etimolodjeye

candjî

 Loukîz a : «  »

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî

coû omrin

  1. .

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :