Dobès rfondowes
cloye   cleuze

Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje gayel « clēta », adon racuzinåve avou l’ burton « kloued » (bårire, rujhale), li walès « clwyd » (bårire), l’ irlandès « clíath » (eclôs, clôzire).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
cloye cloyes

cloye femrin

  1. treslaedje di håres ou d’ fi d’ fier po mete les dorêyes ou ene ôte nouriteure.
    • C’ est des cloyes ås dorêyes. Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
    • On a metou les tåtes so les cloyes po les leyî rsouwer. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
  2. raidje po passer l’ såvlon.
  3. lates ki tnèt eshonne po fé souwer les fruts, les crompires.
    • Les crompires, våt mî les laixhî so bwès, so des plantches u so des cloyes. Michel Anselme (fråze rifondowe).
    • On mete å plantchî, so des cloye, so des caisses u so des gazetes, les pemes et les poeres, po k’ ele si wårdexhe tins d’ l’ ivier. Michel Anselme (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : O3 (mins on trouve « cloyète »)

Ratournaedjes

candjî
treslaedje di håres po mete les dorêyes