clawson

Walon (Rifondou)

Tayon-bodje latén « clavus » (clå), avou l’ cawete « -on »; mot cité dins l’ FEW 2/1 771b.

AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /klaw.ˈsɔ̃/ ^{aschoûtez lu} (minme prononçaedje pattavå)
Ricepeures : claw·son

singulî	pluriyal
clawson	clawsons

clawson omrin

(plante) (mot d’ coujhnåjhe) sôre di spéce, come on ptit brun clå k' on s' sieve dins les såces, et k' on pout minme piker dins l' tchå.
(plante) sôre di bouxhon avou des belès ptitès fleurs rashonnêye e-n on flormint a môde di busket; ki florit e moes d' may el Walonreye.
- Et cwand l' nute monte å raeze des bwès et stinde tot doûçmint s' grand lénçoû, gn a l' sinteur des clawsons ki refaxhe li soû d' ouxh; gn a ene air di tchanson ki trinne avå les voyes — André Henin (fråze rifondowe).
- Avou l' doûce sinteur des clawsons,
  L' amour gruzinéve si tchanson — Joseph Vrindts (fråze rifondowe).
- Ene feye, on ptit vigreus påwion
  Voltéve del pinsêye å clawson — Joseph Durbuy (fråze rifondowe).
- Por vos m’ binamêye, li claw’son
  Tape so l’ håye si troûblante sinteûr…
  — Joseph Mignolet.
- Tchaeke såjhon n' a t ele nén s' cortedje?
  Di minmès fleurs avå les tchamps?
  Li feu d' li li minme frisse nivaye?
  Li clawson li minme fene sinteur?— Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Eco todis", tome 34, p. 131 (fråze rifondowe).

clå d' clawson: li spéce po fé l' diferince avou l' fleur k' ode bon. On dit eto: clå d' djirofe

- Après les foyous, plante pa plante, n a-st ene sinteze mehin pa mehin. Metans, po les mås d’ dint, li clå d’ clawson — Li Rantoele, l° 106 p. 14.