Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « carioteu », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
carioteu carioteus

carioteu omrin

  1. (no d’ mestî) (mot d’ carioteu) ovrî d’ cårire.
    • I faleut esse båbô portant, po sondjî k' leu-z amisté pleut ndaler pus lon. Li neveuse dås cmeres d' emon Rolinne, vos ! Et lu, on carioteu ! Auguste Laloux, Li p’tit Bêrt (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

Dizotrins mots

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Fås amisse

candjî

Li mot francès « carriériste » n' a rén a vey avou l' mot walon « carioteu »

Ratournaedjes

candjî
ovrî d' cårire
  •   Francès : ouvrier de carrière (nén ratournåve direk e francès)