carioteu
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « carioteu », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ka.ʀjɔ.ˈtø/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : ca·rio·teu
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
carioteu | carioteus |
carioteu omrin
- (no d’ mestî) (mot d’ carioteu) ovrî d’ cårire.
- I faleut esse båbô portant, po sondjî k' leu-z amisté pleut ndaler pus lon. Li neveuse dås cmeres d' emon Rolinne, vos ! Et lu, on carioteu ! — Auguste Laloux, Li p’tit Bêrt (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîDizotrins mots
candjîOrtografeyes
candjîFås amisse
candjîLi mot francès « carriériste » n' a rén a vey avou l' mot walon « carioteu »
Ratournaedjes
candjîovrî d' cårire
- Francès : ouvrier de carrière (nén ratournåve direk e francès)