carculer
Etimolodjeye
candjîBodje « carcul » avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kaʀ.ky.ˈle/ /kaːʀ.ky.ˈle/ /kaːʀ.ky.ˈlɛ/ /kal.ky.ˈle/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kaʀ.ky.ˈle/ aschoûtez lu
- Ricepeures : car·cu·ler
Viebe
candjîcarculer (viebe å coplemint) (1ire troke) (codjowaedje)
- fé on carcul.
- Po carculer l’ aire d’ on rectingue, i få mopliyî l’ longueur pal lårdjeur.
- Së vosse gamin n'arëve ni à cârkëler, sayî d' lî fé compter dès bablutes : vos vwèroz, qu' ça îrè. Pa d'zeû tot, së vos lî lès laîyî sëcî après ç' qu'ël arè bén cârkëlé. — Noer Boton l° 505, p. 24..
- aprester d’ avance.
- Li brigand aveut bén carculé s’ côp. — Motî Stasse (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- cârkëler :