brimbåde
Walon (Rifondou)
candjî
Etimolodjeye candjî
Bodje « breviarium » (brevåre) avou on ridaedje V/B, avou l’ cawete « -åde »; rifondou come al Gléjhe, come les ôtes mots do bodje, çou ki dene eto on disfaflotaedje do «é».
Sustantif candjî
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| brimbåde | brimbådes |
brimbåde femrin
- pitit boket råyî d' on grand.
- Si cote n' est k' ene brimbåde.
- Il aléve faleur des moes po rmete les brimbådes eshonne — Lucyin Mahin.
- Coucou, mazindje,
Ki ti n' tén dj' !
T' as magnî m' tåte
A brimbådes;
Ti mel rindrès
A ptits bokets
Ou ti m' dirès
Cwand dji m' mareyrè — xhinaedje do xhufla del mazindje (fråze rifondowe).
Ratourneures candjî
- aler a brimbådes; toumer a brimbådes : si disfirlotchî.
- Vosse cote va tote a brimbådes.
- Mi pantalon tome a brimbådes.
- Kession : est çk' ene sakî a pus d' informåcions so ci fime la, ca m' memwere eva a brimbådes, come vos veyoz, et dji n' mi sovén cåzu did rén — Lorint Hendschel.
- F. s'effilocher, s'effiler.
- esse tot a brimbådes esse tot a clicotes.
- On dit eto: disclicoté, dislocté, disfirlotchî, a lokes, a firlotches, a fligotes
- F. déguenillé, en guenilles, en haillons.
