Etimolodjeye

candjî

Do viebe « blessî » avou l’ cawete « -eure ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
blesseure blesseures

blesseure femrin

  1. plåye ou sketaedje fwaite pa ene souke ou on côpaedje.
  2. froxhaedje pa ene sacwè ki n' côpe nén.
    • Divins les deus bresses d’ on gayot
      Les grands bresses ki fjhèt des blesseures,
      Pôve vî bayå, i fåt k’ ti dmeures
      Et trime tant k’ ti tome a djnosJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.17, “Li Ch’vâ” (fråze rifondowe).
  3. (imådjreçmint) sacwè ki mete nosse cour al diloujhe.
    • Li blèsseûre di l’ amoûr s’aveût rèssèré, mins l’ bwès aveût d’manou foû dèl fahène, èt nos ôtes, lès p’tis cârpês, d’ l’ endrwèt, qui l’avît todis k’nohou on pau foû s’kwére, nos l’ noumîs l’ sot Gribouye, li vî Bâbô dè Paradis des Tch’vâs, là ki n’s estîs todis sûrs dèl trover, assiou so ’ne banse ritournêye, po veuyî so ’ne bouwêye ou l’ aute qu’on aveût mètou â curèdje, ou adjèni â bwérd dèl Moûse qui rispâmév' les pèces Joseph Vrindts, Racontrûles et râtchâs, Gribouye.

Ratourneures

candjî
  1. si fé ene blesseure al tiesse

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
blesseure