Etimolodjeye

candjî

Bodje « blague », avou l’ cawete « -reye ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
blagreye blagreyes

blagreye femrin

  1. sacwè k' on dit po rire.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  2. sacwè nén vraiye, bråclaedje.
    • Leyîz la vos blagreyes ! I fåt k’ dji fwaiye vey çou k’ dji so ! Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.28 (fråze rifondowe).
  3. sacwè nén vraiye k' on dbite sol conte d' ene sakî.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant, w. do Coûtchant

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
finte, couyonåde
mintreye, vantijhe
sacwè nén vraiye k' on dbite sol conte d' ene sakî