blagreye
Etimolodjeye
candjîBodje « blague », avou l’ cawete « -reye ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /blaɡ.ˈʀɛj/ /blaɡ.ˈʀɛːj/ /blaɡ.ˈʀiːj/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /blaɡ.ˈʀɛj/
- Ricepeures : blag·reye
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
blagreye | blagreyes |
blagreye femrin
- sacwè k' on dit po rire.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
- sacwè nén vraiye, bråclaedje.
- Leyîz la vos blagreyes ! I fåt k’ dji fwaiye vey çou k’ dji so ! — Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.28 (fråze rifondowe).
- sacwè nén vraiye k' on dbite sol conte d' ene sakî.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- blaguerîye : C1, C13
- blaguerêye : E34
- blaguerèye : E1
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîfinte, couyonåde
- Francès : blague (fr), plaisanterie (fr)