binamêye

Walon (Rifondou)

Bodje « binam- » ‎(« binamé ») avou l’ cawete « -êye ».

AFE :
- diferins prononçaedjes : /bi.na.ˈmɛːj/ /bi.na.ˈmej/ /bɛː.nɛː.mɛːj/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bi.na.ˈmɛːj/ ^{aschoûtez lu}
Ricepeures : bi·na·mêye

k' on voet voltî, tot djåzant d' ene femrinne djin, k' on inme bén, tot cåzant d' ene femrinne sacwè.
ki mostere del djintiyesse tot djåzant d' ene femrinne djin.
- Leye k' on direut al veye ene djin si binamêye ! — André Delchef, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «Li galant de l'siervante», p.6 (fråze rifondowe).
Loukîz a : «binamé»

Binamêye sinte Bablene! Binamêye sinte Idå! Binamêye Notru-Dame di Hå! Binamêye Sinte-Viedje! Binamêye! : criyaedjes di saizixhmint.

k' on voet voltî, k' on inme bén

	singulî	pluriyal
omrin	binamé	binamés
femrin	binamêye	binamêyes

binamêye femrin

båshele, kimere k' on voet voltî.
- Rafårés d' leu sinteur
  Nos ns ashidîs ene hapêye ;
  Li doûs gosse di poleure
  Fjheut fruzi m' binamêye. — Jean Dessard, D'ine cohe so l'aute, 1939, p.21, Èles èstît bèles !… (1919) (fråze rifondowe).
- Leyîz m' vis tchanter bele aiwe d' Oûte di m' cour,
  Come èn amoureus vante si binamêye ;
  Puski vos nos dnez vosse meyeuse hinêye
  Leyîz m' vis inmer d' on tinrûle amour ! — Louis Lagauche, L'aimant, Tchanson po l’êwe d’Oûte, (1947), p. 157 (fråze rifondowe).
- Mi binamêye est houte di l' aiwe
  Mi binamêye est houte del mer
  (…) O! Raminez mu m' binamêye — Lucyin Mahin, ratournant ene tchanson e-n ingles «My bonnie is over the ocean».
(dins èn arinnoe), (tinrûlmint) kimere.
- Cwand ene djonne penitinte irè
  Lyi raconter ses tchitchêyes,
  Ki d' bon cour, i lyi dirè :
  Dji vs pardone, mi binamêye ! — Henri Forir, Blouwett lîgeoiss, Li kuré d'sain viçain, 1843 (fråze rifondowe).

kimere k' on voet voltî