barada
Etimolodjeye
candjî(etimolodjeye nén acertinêye) motoit mot edvinté ou Spotchî aplacaedje di :
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ba.ʀa.da/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ba.ʀa.da/
- Ricepeures : ba·ra·da
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
barada | baradas |
barada omrin
- (mot d’ mousseure) sôre di veule ki pind padrî l' tchapea d' ene Årdinwèsse ou li tchapea lu-minme.
- on tchapea a barada
- mete si barada po-z aler fener
- mete si bea barada d' dîmegne
- Les clairs cotrês des fenresses et leus blancs baradas baltèt-st å vint — Henri Simon, "Fènå-meûs" (1907) (fråze rifondowe).
- E ptit hamtea la k' on vike ouy
Come on l' a todi fwait dviè la,
Wice k' on trouve si beas les bleus ouys
Cwand i s' catchèt dzo l' barada
— Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 26 (fråze rifondowe).
- (imådjreçmint) (belès-letes) petales d' ene fleur.
- Fwait a fwait k' ele s' enaire, on direut k' ele vout rdjonde
Ene nûlêye, cradjolêye come on crolé dama
C' est vraiy, cisse cial l' assaetche e s' rôzé barada
— Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 75 (fråze rifondowe).
- Fwait a fwait k' ele s' enaire, on direut k' ele vout rdjonde
- cayet ki baltêye.
- loigne feme.
- On sot barada.
Ratourneures
candjî- (vî mot) barada di tchminêye : egordinaedje ki wårixheut li dzeu do djivå.
Sinonimeye
candjî- (loigne feme) : bada
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîvoele di tchapea
feme
- Francès : femme étourdie, peu sérieuse