Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje di : bén et vite (rade).

Prononçaedje

candjî

Adviebe

candjî

bénvite (nén candjåve)

  1. bénrade.
    • — En’èva st’à l’Creûh’låde, lu qui l’diâle mônne come onk di ses apartinants?
      Bin vite!…
      Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 17.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
bénvite