båkea d' on boû (portrait saetchî pa Ch. Gaspar pol Musée de la Vie Wallonne)

Etimolodjeye

candjî

Bodje « båk- » (fwait pa scawaedje di båkete), avou l’ cawete « -ea ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî

båkea omrin

  1. (vî mot d' cinsî) ronde hårdêye (ubén grosse coide) a môde d' anea :
    1. po loyî les vatches après on stamon.
    2. po mete come loyén å cô des veas. rl a: acolete.
    3. po loyî ene pate di dvant d' ene piteuse, après li stamon, tins k' on l' mode. rl a: lamea.
    4. po replaecî l' ene des pougneyes del få.
    5. po serer ene baye di corti tot l' passant après s' på.
  2. ployrete (po tinde ås gréves).
  3. sôre di triyingue di bwès k' on meteut å cô des boûs e pateure, por zels èn nén passer les håyes) et k' il avént l' air di vni båker åd triviè.
  4. trô dins ene gayole ås moxhons, la k' on mete l' abuvroe.
  5. masse do moxhî (avou ene båkete po vey clair).

Sinonimeye

candjî
  • sôre di triyingue di bwès : hårkea
  • trô dins ene gayole : trô d' aboere
  • masse do moxhî : båboe

Omofoneye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
sôre di triyingue di bwès