axhorer
Etimolodjeye
candjîBodje « xhore » avou l’ betchete « a- » des viebes et l’ cawete di codjowaedje « -er ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : Prononçaedje a radjouter
- Ricepeures : axho·rer
Viebe
candjîaxhorer (viebe å coplemint) (1ire troke) (codjowaedje)
- côper l’ goidje.
- Axhorer on vea. — Motî Rmåke li vî, 1823 (fråze rifondowe).
- Ça aveut winké come s’ on areut yeu-st axhoré on pourcea. — Jean-Pierre Dumont.
- C' esteut ene måle keure k' arivéve la. Adofe esteut cåzu a pont et i n aveut dijh djins a nouri. Li cinsî l' vola bén axhorer — Georges Ghys (fråze rifondowe).
- (pa stindaedje do sinse) touwer.
- Les ôtes vont-st a l’ avire, s’ arestant po khagnî des raecenes di brouwire, ou po touwer l’ innmi ki vs axhore tot hoûlant, pareys k’ ene binde di leus, ki s’ disputèt ene carcasse ! — Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.31 (fråze rifondowe).
- C’ est mi ki l’ a-st axhoré, ci fås djubet la. Et d’ bon cour eco. — Joseph Lahaye.
- Nos n’ l’ alans tolminme nén axhorer : c’ est nosse fré, c’ est l’ minme sonk k’ nozôtes. — Lorint Hendschel, Li Djneze (ratournaedje).
Parintaedje
candjîMots vijhéns
candjîOmofoneye
candjî- (possibe) axhårer
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :