Etimolodjeye

candjî

Bodje « xhore » avou l’ betchete « a- » des viebes et l’ cawete di codjowaedje « -er ».

Prononçaedje

candjî

axhorer (viebe å coplemint) (1ire troke) (codjowaedje)

  1. côper l’ goidje.
    • Axhorer on vea. Motî Rmåke li vî, 1823 (fråze rifondowe).
    • Ça aveut winké come s’ on areut yeu-st axhoré on pourcea. Jean-Pierre Dumont.
    • C' esteut ene måle keure k' arivéve la. Adofe esteut cåzu a pont et i n aveut dijh djins a nouri. Li cinsî l' vola bén axhorer Georges Ghys (fråze rifondowe).
  2. (pa stindaedje do sinse) touwer.
    • Les ôtes vont-st a l’ avire, s’ arestant po khagnî des raecenes di brouwire, ou po touwer l’ innmi ki vs axhore tot hoûlant, pareys k’ ene binde di leus, ki s’ disputèt ene carcasse ! Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.31 (fråze rifondowe).
    • C’ est mi ki l’ a-st axhoré, ci fås djubet la. Et d’ bon cour eco. Joseph Lahaye.
    • Nos n’ l’ alans tolminme nén axhorer : c’ est nosse fré, c’ est l’ minme sonk k’ nozôtes. Lorint Hendschel, Li Djneze (ratournaedje).

Parintaedje

candjî

Mots vijhéns

candjî

Omofoneye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
côper l’ goidje
touwer