awiyete
Etimolodjeye
candjîBodje « aweye » avou l’ cawete « -ete »
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
awiyete | awiyetes |
awiyete femrin
- (mot d’ mousseure) feré dbout d' ene laecete, po stitchî dins les ouyets do solé.
- (mot d’ l’ imprimreye) feré dbout do sinet d' on live (corant ås ancyins lives di messe).
- Li priyesse rifwait les awiyetes d' on live di messe po s' espaitchî di trop tuzer — Jeanne Houbart-Houge (fråze rifondowe).
Omofoneye possibe
candjîoviete (djonne berbis)
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :