aveuler
Etimolodjeye
candjîBodje « aveule » avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes :
- /a.vøː.ˈle/ /a.vøː.ˈlɛ/
- (pa rfrancijhaedje) /a.vøː.ˈɡle/ /a.vøː.ˈɡlɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.vøː.ˈle/
- diferins prononçaedjes :
- Ricepeures : aveu·ler
Viebe
candjîaveuler (viebe å coplemint)
- ariver e plin dins les ouys, tot djåzant d' ene foite loumire, d' ene foumire.
- Ses blancs fåres m' ont-st aveulé.
- C' est l' solea ki rglatixheut so les cwåreas ki m' aveut-st avéulé — Motî Gilliard (fråze rifondowe et rarindjeye).
- Di colere ele sont aveulêyes
Et leus ouys, ki dvins è ôte moumint
Ont des douceurs di firmamint ! — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.35, “Battaye di Feumme !” (fråze rifondowe). - Les toles espaitchént l' foumire di s'rabate sol machene, et d' aveuler l' machinisse — Henry Matterne (fråze rifondowe).
- (oujhea) crever les ouys a (èn oujhea xhufleu).
- Il aveulént les sizrets por zels mî tchanter, k' i djhént, todi.
Parintaedje
candjîMots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :