Etimolodjeye 1

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
aloye aloyes

aloye femrin

  1. (oujhea) sôre d' oujhea avou on houpî ki tchiripteye tot s' evolant å hôt.
    • Dizeu l' vete campagne ki fruzixh
      A l' doûce aireur di l’ åmatén,
      L' aloye s’ enairixh foû des grins
      Viè l' bea clair solo ki rglatixh {{s-rif|HSim|[[s:L’_aloye|lijhåve so Wikisourd}}
    • Tot près d' zels, ene aloye, tchiriptant, s' emonta djoyeuzmint Jean-François Renkin, dins Li vîye bûse (fråze rifondowe).
    • L' aloye tchante a plin gozî ; les flayeas, zels ossu, tchantèt a leu manire sol daegn Louis Lagauche, "Prindoz vosse bordon" (1937), p. 32 (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. Disploumter l’ aloye divant tins. Coûtchî divant l' mariaedje.
  2. Loukî ås aloyes. Piede si tins a sondjî a tot et a rén, sins rén fé ki sieve a 'ne sacwè.


Ratournaedjes

candjî
moxhon ki tchante tot s' emontant

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :


Etimolodjeye 2

candjî

Ricomprindaedje di: « alôze » dizo assaetchance do mot di dvant.

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
aloye aloyes

aloye femrin

  1. (pexhon) sôre di pexhon voyaedjant ki vneut freyî e Mouze e moes d' may (mins k' a disparexhou e 20inme sieke).
    • Les aloyes alént freyî a plin corant, so on fond graevleus, u sol såvlon.

Ratournaedjes

candjî
pexhon voyaedjant  Loukîz a : åbeye