Etimolodjeye

candjî

Bodje « aistr » ‎(« aisse ») avou l’ cawete « -êye »

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
aistrêye aistrêyes

aistrêye femrin

  1. aisse.
    • Abaxhî, sor leye, a dmeye vwès,
      Onk etertént si adorêye,
      Ele a des ouys bleus come l’ aistrêye
      Et des lepes rodjes come les pavoes
      Jean de Lathuy, "Les djârdins sins vôyes"« Li want », 1930 (fråze rifondowe).
    • Nouk n' åreut oizou noyî
      Ki l' mwaisse aveut bén wangnî
      Di foumer å cwén d' l' aistrêye,
      Scran, nanti après s' djournêye
      Bernard Louis, ratournant Miyin et Morice (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

(minme sourdant etimolodjike)

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : E203

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Coûtchant, w. do Mitan, w. do Levant (Hu)

Ratournaedjes

candjî
aisse