aite
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « atrium » (aisse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɛːt/ /æːt/ (betchfessî ai)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛːt/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
aite | aites |
aite femrin
- cimintire, aprume li cene metowe astok di l’ eglijhe.
- Il ont poirté l’ moirt e l’ aite sol biråd.
- Et l' aite ki s' trovéve djustumint
Padrî l' vî meur do ptit djårdén
Riçuva des sminces di camomile…
Si bén k' ene feye, cwand l' houptata rala sol fosse di s' vî mononke,
Ele nel fijha beacôp trop longue
Tot veyant çou ki s' passéve la…
— Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 71 (fråze rifondowe).
- plaece divant l’ eglijhe wice ki les djins s’ ratroplèt après messe.
Ratourneures
candjî- aler so l’ aite :
- aler dire ses priyires åzès moirts el cimintire. On dit eto : aler so les tombes.
- esse eteré.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîplaece k’ on etere les moirts
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike aite so Wikipedia