afronté
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Addjectif
candjîafronté, afrontêye [addj.]
- ki respond les mwaisses, ki cåze divant les djins et k' on n' lyi dmande rén, ki manke d' oniestruté (di politesse).
- –Tos boignes contes ! Vos n' alez tolminme nén mete vos poennes ås pîs d' on bråcleu !
–Ni fjhoz nén les afrontés !
— Paul-Henri Thomsin, ratournant e walon Walon’rèye, tére di lédjindes, 1998, p. 9 (fråze rifondowe). - C' est todi des afrontés djonnes, saiss !
- Ene bele afrontêye po responde a s' fré ! (J. Brumioul).
- –Tos boignes contes ! Vos n' alez tolminme nén mete vos poennes ås pîs d' on bråcleu !
ossu afronté k' on padje (di coû) u: afronté come on tchén d' coû : foirt afronté.
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîki respond les mwaisses, ki cåze divant les djins et k' on n' lyi dmande rén, ki manke d' oniestruté,di politesse
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :