å pî di
Etimolodjeye
candjîShûte des mots : « å » + « pî » + « di »
Divancetire
candjîå pî di (nén candjåve)
- (sins prôpe) aviè l' pî di.
- aviè li djuzrinne pårteye d' ene sacwè.
- Èt vola qu’å pîd d’ l’åbe lès bwèh’lîs s’arèstèt,
tchèrdjîs d’aw’hiantès hèpes èt d’ pèsantès cougnêyes.
Rade, il ont gripé d’ssus po lî r’cèper sès cohes,
èt lès hèpes ataquèt. — Henri Simon, Li mwért di l'åbe. - Et, tot xhuflant l' minme air, i rapougna si usteye
Et n' låtcha pus ene miete. Ossu, å djoû, a l' eure
K' esteut metou, l' waxhea fourit å pî do lét. — Henri Simon, "Li rvindje di l' åbe (fråze rifondowe). - Nole trace di l’ ôte såjhon … Siya ! Des moitès foyes
Å pî del håye d’ årdispene tote floreye. — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Dixmude », 1916, p.25 (fråze rifondowe). - Portant, l' pelé zimteu, ploréve å pî d' on tchinne,
Ca måy di s' veye, li bele Ivete, – li tchesturlinne –
N' aveut tapé ene loukeure so s' trawé mantulet— Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.91 (1929), "Li sondje dè mèstré" (1925) (fråze rifondowe).
- Èt vola qu’å pîd d’ l’åbe lès bwèh’lîs s’arèstèt,
Mots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjîMots vijhéns
candjî- djus di (avou l' idêye di råyaedje ou di movmint dispoy ene hôteur)
- al valêye di (avou l' idêye di movmint so lu-minme ou so ene pinte)
Contråve
candjîRatournaedjes
candjîaviè li djuzrinne pårteye d' ene sacwè
- Francès : au pied de (fr), en bas de (fr)