witchet
Etimolodjeye
candjîBodje norwès « vik » (« baiye »), pal voye do avou l' avou l’ cawete « -et ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /wɪ.ˈt͡ʃɛ/ /wɪ.ˈhɛ/
- (pa rfrancijhaedje) /ɡi.ʃɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /wi.ˈt͡ʃɛ/
- diferins prononçaedjes : /wɪ.ˈt͡ʃɛ/ /wɪ.ˈhɛ/
- Ricepeures : wi·tchet
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
witchet | witchets |
witchet omrin
- (mot d’ economeye) candjlete a l' intrêye d' on bastimint po-z atchter des biyets.
- C' est lu ki drouve li witchet. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Mins lon d' aler å buro des bagaedjes, ele cora-st å witchet k' on dnéve les copons pol ligne di Brussele [...] — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.30 (fråze rifondowe).
- pitit ouxh constrût dvins on bastimint.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîpitit ouxh constrût dvins on bastimint
- Francès : petite porte aménagée dans un bâtiment