warokea
Etimolodjeye
candjîBodje « waroke » (v.v.m., åbe del dilongue des aiwes, come li så et l' ônea) avou l’ cawete « -ea »; c' est ene rediveuse etimolodjeye.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : Prononçaedje a radjouter
- Ricepeures : wa·ro·kea
Sustantif
candjîwarokea omrin
- gros baston, bringonea.
- Vos m' årîz hiné on warokea e plin vizaedje, çoula n' åreut nén fwait dipus d' efet.
- Mu scriyèdje n’ a nole consèquince,
Et dju n’ vou nin fé l’ djône côkê :
Djans, so l’ tinre éle du m’ pauve loquince,
Supårgnîz lès côps d’ warokê !
— Martin Lejeune, On såye sès éles, 1895.
- (mot d' cinsî) baston k' on mete å côp d' on pourdea po l' espaitchî d' wåler.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
- (mot d' houyeu) gros blokeas d' hoye u d' ter ki tcheynut dins l' taeye.
- Il a vnou des beas warokeas låvå. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- houyot (bolet d' nivaye).
- Waitîz co di n' nén racsure les warokea d' nive ki vosse boulome vos tape, po vs agåjhner. (rat. pa — Lucyin Mahin.
Ratourneures
candjî- abate deus djaeyes (deus oujheas), d' on côp d' warokea : ariver a deus adierças, tot fjhant ene seule sacwè.
- wice k' i n a des djaeyes, n a a vite des warokeas : la k' i gn a moyén di wangnî ene sacwè, n a rade des djins po-z esse presses.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîabate deus djaeyes d' on côp d' warokea
- Francès : faire d'une pierre deux coups