vintrire
Etimolodjeye
candjîBodje « vintr- » (« vinte ») avou l’ cawete « -ire ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
vintrire | vintrires |
vintrire femrin
- (mot d’ acleveu di tchvås) pîce do haernixhmint des tchvås ki passe dizo l’ vinte.
- El vintrire eyet l’ dossire tegnnut l’ haernixhreye a plaece. — Motî del Lovire (fråze rifondowe).
- Gn a k’ a prinde les mzeures pol gorea, pol dossire, pol coulire, pol vintrire et po l’ avalwere. — Arthur Masson (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :