vermousse
Sustantif
candjîvermousse omrin todi singulî (nén contåve)
- (plante) (verdeure) sôre di yerbêye foirt eployeye el Walonreye, Anthriscus cerefolium.
- Dissu l' finixhmint do moes, on semrè on dierin côp do vermousse, des spinasses eyet des ronds naveas — Armonak des vrais Aclots pou l’an dè grace 1924, p. 34 (fråze rifondowe).
Sipårdaedje do mot
candjîw. do Coûtchant (Nivele)
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- vermousse : SpO3