vekêye
Etimolodjeye
candjîBodje « veke » avou l’ cawete « -êye », (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2012)
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
vekêye | vekêyes |
vekêye femrin
- (mot do bastimint) bastimint la ki dmeure ey ovrer l' veke.
- Adon, si ene sakî del vekêye m’ åreut dit ene sacwè, soeye-t i po ces-la, soeye-t i des dismaryîs-rmaryîs, dji m’ åreu savou laver les mwins — Gabriyel & Gabriyel.