vôvale

Walon (Rifondou) candjî

Tayon-bodje latén « volvulus » ‎(« plante ki toûne åtoû d' ene ôte »), avou l’ cawete « -ale ».

AFE :
- diferins prononçaedjes : /võ.val/ /voː.val/ /boː.val/ (betchfessî ô, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /võ.val/
Ricepeures : vô·vale

singulî	pluriyal
vôvale	vôvales

vôvale femrin

(plante) plante ås blankès fleurs ki gripe après les ôtes e s' tournant åtoû, ezès håyes ki l’ sincieus no, c’ est : Calistegia sepium u .
- Les bouxhnisses avént seur crexhou, et fé martchî eshonne avou l' vôvale, li rampioûle, li meurî, et co kécfeye li cladjot — Lucien Somme (fråze rifondowe).
- Tenawete, ele tådje po råyî el plate-binde ene bohêye di papî, ene vôvale ki vout gripter totåtoû d' on pî d' rozî — Auguste Laloux (fråze rifondowe).
- Dji tuze al viye croe rafûlêye di vôvale — Mariette Chinon (fråze rifondowe).
- K' il est nozé ! K' il est frisse ! K' i m' ahåye !
  Hozlé d' vôvale, d' årdispene et d' clawson ;
  Pol gåyoter ni dirîz vs nén k' ses håyes
  Ont l' air do fé des floris cråmignons — Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 108 (fråze rifondowe).
aritchant fi di cisse plante la.
(imådjreçmint) çou ki tént raloyî.
- L' aveule Feme al Fås disvôteyrè l' vôvale ki nos tént elaxhî — Roger Viroux (fråze rifondowe).