tronce

tronce di faw

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén « truncus » (minme sinse).

Prononçaedje

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /tʀɔ̃s/ (minme prononçaedje pattavå)
• Ricepeures : nén rcepåve

Sustantif

singulî	pluriyal
tronce	tronces

tronce f.

1. (mot d’ boskiyon) boket do bodje d' on gros åbe, dizo l' prumire grosse coxhe, ki serè-st eployeye e l' munujhreye.
   • Il arivéve des côps, des pårts di houpîs unicmint, cwand les tronces estént vindowes ås martchands. — Roland Georges (fråze rifondowe).

Fås amisse

Li francès "tronce" n' a nén l' minme sinse.

Ratournaedjes

tronce

• Inglès : trunk ^(en), lorg ^(en)
• Francès : grume ^(fr)

Francès

Sustantif

tronce f. (rålmint eployî)

1. stok d' åbe ou grosse bwejhe k' on meteut dins e l' aisse po wårder l' feu tote li nute li djoû di dvant l' Noyé.