teroûle
Etimolodjeye
candjîBodje « tere » avou l’ cawete « -oûle ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /tɛ.ˈʀuːl/ /tɛ.ˈʀuːj/ /tɛ.ˈʀuj/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /tɛ.ˈʀuːl/
- Ricepeures : te·roûle
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
teroûle | teroûles |
teroûle femrin
- (mot d’ houyeu) tere å tcherbon k’ on trouve ådzeu d’ ene houyire.
- Del teroûle, c’ est del måssîte voenne k’ est foirt tene. — Motlî Haust sol houyreye (fråze rifondowe).
- pitit fén tcherbon vinant di cisse coûtche la, k’ on vindeut bonmartchî pask’ i broûléve målåjheymint, et leyî toplin des craheas.
- Del teroûle, c’ est bon po-z etertini l’ feu ; on n’ såreut fé ene blamêye avou ça. — Motlî Haust sol houyreye (fråze rifondowe et rarindjeye).
- On fjheut des bougnets avou del teroûle et d’ l’ årzeye. — Motî d’ Cerfontinne (fråze rifondowe).
- Cwand nos distcherdjéns on wagon d’ teroûle, dj’ esteu tote noere, mins on s’ plaijheut bén mågré ça. — Denise Delbart, Novèles dès Walons Scrîjeûs d’après l’ BanBwès, lº 5, 1983, p. 2 (fråze rifondowe et rarindjeye).
Sinonimeye
candjîDizotrins mots
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîtere al hoye
- Francès : terre charbonneuse (nén ratournåve direk e francès)