tchoupe

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye 1

forcoridjaedje H => CH => TCH di "houpe", come havêye => chavêye => tchavêye.

Sustantif

singulî	pluriyal
tchoupe	tchoupes

tchoupe f.

1. (mot des tchveas) troke di tchveas ki bizèt (ki stitchèt e l' air).

Parintaedje

tchoupete

Sinonimeye

houpete.

Ratournaedjes

F. houppe.

Etimolodjeye 2

d' on mot-brut nén rilevé (come onk k' avale målåjheymint s' toursea).

Addjectif

tchoupe [addj., purade atribut]

1. ene miete sibaré et ki n' sait cwè dire.
   • Il a stî tchoupe cwand dji lyi a dit k' i n' pleut pus vni al måjhon — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
   • Èn ome a stî moenné a l' ospitå; il est dins l' såle d' operåcions; el cérudjin, l' air tot tchoupe, vént trover l' famile — C. Tombeur (fråze rifondowe).

Sinonimeye

On dit eto: metche, pek, ståmusse, peté, reyusse.

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• tchoupe : O4

Li mot n’ est nén dins : O0, O3, O103

Ratournaedjes

francès glop ! F. interloqué, déconcerté, pantois.