Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « candelabrum » (minme sinse)

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
candelåbe candelåbes

candelåbe omrin

  1. (usteye) ahesse di sacwantès tchandeles metowes eshonne.
    • — Vos estoz co pus sote ki mi ome. A l’ etinde, s’ il esteût mwaisse del djowe, nos årîz on candelåbe di tot d’ ôr et d’ årdjint, ki djetreut s’ frawiante loumire avå nosse Violete et k’ sievreut, a l’ atoumance, po-z esprinde li havane cominå Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), Li Tchandel comunâle, p.296 (fråze rifondowe).
  2. (djudayisse) (Istwere) candelåbe ås set tchandeles dazès djwifs.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
candelåbe