tåvlea

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « tåvl- » ‎(« tåve ») avou l’ cawete « -ea ».

Prononçaedje

AFE :
- diferins prononçaedjes : /tɔːv.lja/ /tɔːv.lɛː/ /tɑːv.lɛː/ /taːb.lɔː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /tɔː.ˈvja/
Ricepeures : tå·vlea

Sustantif

singulî	pluriyal
tåvlea	tåvleas

tåvlea omrin

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

grande (noere) plantche pindowe å meur, u dressêye so des pîs, po scrire dissu
- Aloz å tåvlea, et mi scrire "on tchvå".
- C’è-st-on lingadje qui mûwe come on tauvia d’ârtisse
  Èt maugré tot faît rîre èt sint voltî vos pîds
  Nos-aprind nos-ûsances, qui cause avou franchise
  Èt tchante come on pinson quand on l’ maîstri voltî
  — Chantal Denis.
F. tableau.
arandjmints di dnêyes (sovint des nombes) pa lenes eyet colones
- Vos pôriz mete ces nombes la en on tåvlea.
Tåvlea da Mendeleyev : tåvlea di tos les elemints tchimikes.
(mot des årts) pondeure
- On tåvlea da Patnî.
- Vrèy’ qu’asteûr, come çou qui nos d’meûre di nos anchins feûs-d’rîmês, cès tåv’lês là fèt sorîre. Is n’riprésintèt qu’dès soflêyès andjes et des doûcès avièrges dvins dès cîrs trop bleûs— Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 7.
(imådjreçmint) (belès-letes) reprezintåcion di l' esprit.
- Adon, cwand cist air la pidjole et cabriyole,
  Inte les tåvleas d' mes sondjes po m' mete tot foû råjhon,
  Dji stind mes bresses viè m' Mouze et d' ene tronnante parole,
  Lyi dmande di m' fé comprinde çou k' ele dit dvins s' tchanson
  — Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 100 (fråze rifondowe).
- Mins dvins l' riyant tåvlea del veye,
  Dji voe ene djinteye feme ki m' ratind
  Sol soû, al vesprêye— Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Dj’a dîh-ût ans", tome 43, p. 143 (fråze rifondowe).