Etimolodjeye

candjî

Do viebe « souner » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
sounaedje sounaedjes

sounaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « souner », copurade tot djåzant des clotches.
    • El sounaedje anonce co on moirt. Motî del Lovire (fråze rifondowe).
    • — Cwè çki c’ est d’ ses clotches la ?
      — C’ est l’ sounaedje a messe. Motî del Lovire (fråze rifondowe).
    • Aschoûtez ça ké sounaedje; c’ est bén seur on gros k’ on etere. Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
    • Li dimegne, inte les deus sounaedjes a messe, les femes si retroclént amon ene u l’ ôte.
  2. brut anonçant on dandjî.
    • On colas vole evoye tot cwåctant : po les biesses do bwès, c’ est l’ sounaedje por zeles si dmefiyî.
  3. (tecnolodjeye) houcaedje do telefone.
    • Dj’ avans yeu dipus d’ céncwante sounaedjes so ene seule djournêye.

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî
brut d’ clotche
brut po-z anoncî on dandjî
houcaedje do telefone

Pwaire minimom

candjî