Etimolodjeye

candjî

Bodje « no » avou l’ betchete « sor- »

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
sorno sornos

sorno omrin

  1. no diné po rire d’ ene sakî (såvadje no).
    • Kés droles di sornos k' on-z emantche D.T.W.
    • Et l’ sorno ki n’ lyi dnîs, cwand ele esteut haguete,
      N’ aveut pus gote si plaece, et les målès clapetes,
      Del vey divni fire et bele a l’ advinant,
      Cmincént-st a dire tot hôt ki c’ esteut-st ene pierdoweJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.67, “Dihâv’lêye” (fråze rifondowe).
    • Et totes ces pôvès djins la (…) mi vont taper al tiesse les pus beas des sornos k' on åye foirdjî dvins tos les martchands d' bricabrak des pårtis Joseph Mignolet, dins Leyon Degrele, on fré, p. 9-10 (fråze rifondowe).
    • Li novele s’ åreut spårdou come ene blamêye dins totes les coulêyes do viyaedje et bén seur k’ on m’ åreut yeu flori d’ on sorno so mzeure Georges Pècheur (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

(minme sourdant etimolodjike)

Sinonimeye

candjî

 Loukîz a : « såvadje no »

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî
no metou  Loukîz a : såvadje no